<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6698326\x26blogName\x3dwords+attack\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://wordsattack.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://wordsattack.blogspot.com/\x26vt\x3d-8728063302081268740', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Γράφουμε•... για να μη σκάσουμε

(Ευχαριστούμε για την κατανόηση!)

 

1.5.04

Το βράδυ τις 24ης Απριλίου το σχέδιο Ανάν ήταν και επισήμως τελειωμένο καθώς οι ελληνοκύπριοι στο σύνολό τους είχαν ψηφίσει όχι στο σχετικό δημοψήφισμα. Την ίδια στιγμή στα κατεχόμενα είχαμε το άκρως αντίθετο σκηνικό, με τους τουρκοκύπριους να πανηγυρίζουν για το δικό τους ναι. Περισσότερο όμως αυτό το ναι ήταν ένα όχι στον Ντεκτάς και στη μιζέρια της τριακονταετούς κατοχής από την Τουρκία.
Το θέμα όμως είναι γιατί οι ελληνοκύπριοι ψήφισαν όχι, παρά τις μεγάλες πιέσεις που δέχτηκαν από Μπους, Μπλερ, Παουελ, Φερχόιγκεν και άλλους για να τύχει το σχέδιο άλλης αντιμετώπισης. Το μεγάλο ποσοστό του όχι, λοιπόν, είναι αποτέλεσμα των τόσων χρόνων κοροϊδίας και των ψεύτικων υποσχέσεων. Από όσα ψηφίσματα εξέδωσε ο ΟΗΕ σχετικά με την Κύπρο δεν εφαρμόστηκε σχεδόν κανένα. Τελευταία σημειώθηκε μια κάποια πρόοδος με το Ευρωπαϊκό δικαστήριο να αποφασίζει για το εμπάργκο και για την υπόθεση Λοϊζίδου. Οι ελληνοκύπριοι έχοντας δει με τα ίδια τους τα μάτια την κατάσταση των κατεχομένων (σε αυτό έπαιξε ρόλο και ο Ντεκτάς που άνοιξε την πράσινη γραμμή) ήξεραν ότι θα έδιναν πολλά, ρισκάροντας το επίπεδο ζωής τους, με μοναδικό αντάλλαγμα κάποιες ελπίδες και υποσχέσεις ότι οι τούρκοι θα επέτρεπαν να γίνουν αυτά που προέβλεπε το σχέδιο. Οι κύπριοι έβλεπαν ότι θα σηκώσουν οι ίδιοι το μεγαλύτερο οικονομικό βάρος, λες και ήταν αυτοί οι οποίοι εισέβαλλαν το 1974. Από την άλλη είχαμε και πάλι τις γνωστές εγγυήτριες δυνάμεις, οι οποίες οδήγησαν το νησί εδώ που βρίσκεται σήμερα, και με την Τουρκία να έχει πλέον δικαιώματα επέμβασης σε ολόκληρη πλέον την Κύπρο θέτοντάς την υπό καθεστώς ομηρίας. Να μη μιλήσουμε για το ότι σε ευρωπαϊκό έδαφος θα έχουμε έναν στρατό κατοχής για τουλάχιστον μια εικοσαετία…
Οι ελληνοκύπριοι αντιθέτως με αυτά που ισχυρίζονταν κάποιοι ήξεραν την ουσία του σχεδίου και ήξεραν επίσης και το τι θα παραλάβουν από τη βόρεια πλευρά. Έτσι είπαν όχι, σε αυτό το γύρο και ετοιμάζονται για τον επόμενο. Το ζήτημα δεν έκλεισε και ούτε πρόκειται να κλείσει όσο οι γνωστές μεγάλες δυνάμεις θα ενδιαφέρονται γεωστρατηγικά για την ευρύτερη περιοχή, κι ας λένε κάποιοι ότι δε θα ξαναασχοληθούν. Αυτή τη στιγμή η Κυπριακή Δημοκρατία είναι και τυπικά μέλος της Ε.Ε. και πλέον ο συσχετισμός δυνάμεων μπορεί να αλλάξει. Αλλά θα επανέλθουμε στο θέμα στο μέλλον…