<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6698326\x26blogName\x3dwords+attack\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://wordsattack.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://wordsattack.blogspot.com/\x26vt\x3d-8728063302081268740', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Γράφουμε•... για να μη σκάσουμε

(Ευχαριστούμε για την κατανόηση!)

 

15.5.04

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα (?)

Αυτό είναι ένα από τα διδάγματα που πηγάζουν από το έργο του πατέρα της πολιτικής επιστήμης, Νικόλο Μακιαβέλι. Σύμφωνα με αυτό οι καταπιεσμένοι από την αμερικάνικη εξωτερική πολιτική νομιμοποιούνται να γίνονται τρομοκράτες και να σκοτώνουν μερικές χιλιάδες αθώους, ο Πρόεδρος Μπους νομιμοποιείται να βομβαρδίσει όλο το Ιράκ για να διώξει τον αιμοσταγή δικτάτορα Σαντάμ, η ελληνική κυβέρνηση νομιμοποιείται να φακελώνει τους πολίτες της παραβιάζοντας τα δικαιώματά τους για να τους παρέχει ασφάλεια κ.τ.λ.
Γιατί τα λέω όλα αυτά; Με ενέπνευσε ο Μάϊκλ Μουρ και η «προσπάθεια λογοκρισίας» της νέας του ταινίας από την Disney. Πολλά ακούστηκαν τελευταία και θέλησα να μάθω κάτι παραπάνω για το θέμα. Πράγματι η Disney για λόγους που δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρουν αρνήθηκε τελικά να κάνει τη διανομή της ταινίας Fahrenheit 9/11 του γνωστού σκηνοθέτη και συγγραφέα. Ο τελευταίος κατηγόρησε την εταιρία από το φεστιβάλ των Κανών και ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στέφοντας παράλληλα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του. Αυτές τις μέρες δίνει αμέτρητες συνεντεύξεις και όλοι ακούν με μεγάλη προσοχή αυτά που έχει να πει αυτό ο μεγάλος αντίπαλος του Μπους.
Δυστυχώς τα πράγματα για μένα δεν είναι άσπρα και μαύρα, μου φαίνονται πιο πολύπλοκα. Η ιστορία περί λογοκρισίας είναι μάλλον ένα μεγάλο παραμύθι. Δε λέω πως η Αμερική είναι η τέλεια χώρα, και ιδίως μετά τις 11/9/2001 οι ελευθερίες παραβιάζονται με απαράδεκτα νομοθετήματα της κυβέρνησης των Συντηρητικών. Στην περίπτωση του κ. Μουρ όμως τα πράγματα είναι αλλιώς. Μπορεί η Disney να μην θέλησε τελικά να διανέμει την «επιθετική» ταινία του όπως όμως δήλωσε και ο Μάϊκλ Άισνερ, διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας: «Μπορώ να σκεφτώ τουλάχιστον 11 ανθρώπους οι οποίοι θα επιθυμούσαν να αποκτήσουν τα δικαιώματα διανομής της ταινίας». Πράγμα που κατά την γνώμη μου αληθεύει δεδομένου της εμπορικότητας του Μουρ.
Παρόλα αυτά ο κ. Μουρ βρήκε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να στέψει τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του δείχνοντας τον εαυτό του σαν καταδιωκόμενο στις ΗΠΑ και ζωντανή απόδειξη των θεωριών του. Αντικειμενικά πολύ καλό marketing για κάποιον αριστερίζων όπως αυτός.
Κύριε Μουρ, λατρεύω τον αυθορμητισμό σας και συμφωνώ με πολλούς από τους σκοπούς σας. Όμως για μένα ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Αν δεν χρησιμοποιήσουμε εμείς πρώτοι τα μέσα που θεωρούμε σωστά πως περιμένουμε να το κάνουν οι άλλοι;