Η φάλτσα τραγωδία - Οσετία 3/9/2004

Η βία φέρνει βία, το αίμα νέο αίμα. Και αυτή η φάλτσα τραγωδία συνεχίζεται στον Καύκασο. Όπως και στον υπόλοιπο κόσμο, Ιράκ, Ουγκάντα, Κολομβία… Ιμπεριαλιστές, αιμοσταγείς δικτάτορες, αδίστακτοι αντάρτες, τρομοκράτες. Δύναμη, εξουσία, χρήματα ή ανεξαρτησία, ο φόρος είναι ένας, το τίμημα βαρύ και άδικο. Ανάξιο του αποτελέσματος.
Η φάλτσα τραγωδία έκανε στάση στη Οσετία, μα είναι απλά μια παλιά ιστορία που συνεχίζει. Την έπαιξαν τσάροι, κομμουνιστές ηγέτες, εκλεγμένοι αρχιμαφιόζοι. Μουσουλμάνοι φανατικοί, εθνικιστές αντάρτες. Όλοι τους διεκδικούν μερίδιο στο χειροκρότημα, του φαύλου αυτού κύκλου που κυνηγάει τις μοίρες όσων ήταν αρκετά άτυχοι να γεννηθούν εκεί κοντά.
Η φάλτσα τραγωδία παίζεται στο σκοτάδι. Και κανείς για την ώρα δεν τολμά να ανοίξει το φως. Ένας πρόεδρος που χτυπάει την γροθιά του υποσχόμενος πως δεν θα χάσει, η εθνική ασφάλεια θα γίνει ισχυρότερη. Αντάρτες αυτοδιορισμένοι σωτήρες ενός λαού, θα συνεχίσουν πιο σκληρά, πιο ωμά από ποτέ για την τελική νίκη. Μαύρες χήρες ζωσμένες με εκρηκτικά, και μαύρες χήρες στα νεκροταφεία να θρηνούν, όλη η περιοχή γέμισε με μαύρες χήρες.
Και το θέμα έγινε πια διεθνές. Όπως και ο θρήνος… Φθινοπωρινή μελαγχολία ίσως σκεφτείτε. Μα ποιος σας είπε πως φταίει το φθινόπωρο για αυτή;;;