Ειδήσεις 2004

Όσο απεχθάνομαι την γκρίνια και την κριτική για την κριτική που αφορούν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, άλλο τόσο εκνευρίζομαι και με τα μεγάλα λόγια των υπευθύνων καθώς και την άκριτη υιοθέτησή τους από δημοσιογράφους στο όνομα του εθνικού στόχου και των εθνικών συμφερόντων.
Πόσες φορές πρέπει άραγε να ακούσουμε το σλόγκαν «οι καλύτεροι και ασφαλέστεροι αγώνες» ακόμα για να το πιστέψουμε, και μάλλον να το πιστέψουν και οι ίδιοι. Εξάλλου είναι γνωστή η ψυχολογική μέθοδος της συνεχής επανάληψης μιας φράσης με σκοπό να την πιστέψουμε στο τέλος.
Όχι δεν θα γκρινιάξω για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, πραγματικά χάρης αυτούς έγιναν πολλά και καλά πράγματα, κι αν μας στοίχισαν ακριβά, θα πρέπει να κοιτάξουμε πως θα τα εκμεταλλευτούμε καλύτερα ώστε να μεγιστοποιήσουμε τα πιθανά οφέλη.
Δεν μπορώ όμως να μην σχολιάσω τα παπαγαλάκια της «Αθήνα 2004» που μας σερβίρουν μισή ώρα ειδήσεις αποκλειστικά από το δελτίο τύπου της εταιρίας. Φτάνει πια.
Πριν ένα χρόνο και μερικούς μήνες τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, καθώς και εφημερίδες με κύρος και αντικειμενικότητα, προέβαλαν άκριτα και συνεχόμενα τις θέσεις του Λευκού Οίκου και του Πενταγώνου για να πείσουν τους αμερικάνους για την αναγκαιότητα ενός παράλογου πολέμου. Σήμερα ζητούν συγνώμη και προσπαθούν να ξανακερδίσουν το χαμένο κύρος τους κάνοντας σκληρές αποκαλύψεις, τουλάχιστον όσα σέβονται το όνομά τους.Δεν συγκρίνω τις δύο καταστάσεις όμως πιστεύω πως αν το εθνικό συμφέρον είναι και συμφέρον των πολιτών τότε αυτό είναι η αλήθεια, και τα μέσα ενημέρωσης που θέλουν να σχετίζεται το όνομά τους με τη λέξη αυτή θα έπρεπε να το σκέφτονταν καλύτερα πριν υιοθετήσουν μια τέτοια στάση. (Αναφέρομαι και στη δημόσια τηλεόραση που μου φαίνεται πως κάνει προσπάθειες να γκρεμίσει όσα έχτισε τα τελευταία χρόνια. Κρίμα.)