Ποντάροντας...

Μπαίνω στο πρακτορείο. Δεξιά και αριστερά μερικά άτομα έχουν καρφώσει το βλέμμα τους σε μια τηλεόραση λίγα μέτρα μακριά. Στο βάθος ο ήχος της μηχανής ακουγόταν αργός και επαναληπτικός. Κάθομαι σε μια καρέκλα και πιάνω ένα δελτίο και ένα κουπόνι. Ξαφνικά οι φωνές ενός τύπου έρχονται να διαταράξουν την ησυχία του πρακτορείου.

- Όχι ρε γαμώτο. Δίπλα έκατσε. Κοίτα να δεις γκαντεμιά, ένα νούμερο πιο δίπλα, για να τρέξει στον πράκτορα με το επόμενο δελτίο στα χέρια συνεχίζοντας – δίπλα έκατσε, το πιστεύεις;

Σίγουρα θα έχει πάρει το μάτι σας τι γίνεται στα πρακτορεία. Αν περάσετε σε μια ώρα αιχμής δε χωράς καλά καλά να περάσεις. Νέοι, γέροι, άνεργοι, εργαζόμενοι, φοιτητές και συνταξιούχοι, όλοι ψάχνουν να βρουν εκείνο το μαγικό συνδυασμό που θα τους απαλλάξει από τα βάσανα της ζωής. Στη συντριπτική τους, όμως πλειοψηφία αποχωρούν χαμένοι μεν, αλλά εθισμένοι, έτοιμοι να γυρίσουν και να ξαναπαίξουν, σίγουροι ότι όπου να είναι θα τους γυρίσει. Όπως μια γυναίκα τις προάλλες, από τους μόνιμους θαμώνες, που έλεγε στο πιτάδικο απέναντι από το ναό των ονείρων ότι μια σύνταξη έχει κι έρχεται και την παίζει. Και την χάνει, πήγα να συμπληρώσω, αλλά προτίμησα να πάρω το πιτόγυρο και να φύγω. Όλοι όσοι εθίζονται στο παιχνίδι είναι πάντα δίπλα από το όνειρο, δίπλα από το ιδιόκτητο σπίτι, δίπλα από το τζιπ. Όμως αυτό το δίπλα δεν το πιάνουν ποτέ.

Σε καμιά περίπτωση δε λέω να μην παίζεις. Το θέμα όμως είναι να μη χάνεις το μέτρο. Να μην κάνεις το τζόγο σκοπό της ζωής σου. Μην περιμένεις να σωθείς από εκείνο το δελτίο που θα σου χαρίσει ένα ποσό με μερικά μηδενικά δίπλα.

Προσωπικά δεν ασχολούμαι ποτέ με παιχνίδια αριθμών. Ποτέ άλλωστε δεν τα είχα σε εκτίμηση. Και κάθε φορά που μου λέει ο πατέρας μου να συμπληρώσω αριθμούς γιατί έχει τζακ-ποτ, πολύ απλά θα αλλάξω συζήτηση (αφού του τα ψάλλω πρώτα :) ). Ποντάρω λεφτά, ποντάρω μεν σε στοίχημα όπου τα πράγματα είναι πιο χειροπιαστά και μπορείς να έχεις μια εικόνα. Και εκεί όμως πολλές φορές γίνεσαι μάρτυρας των μεγάλων παικτών, αλλά και των μεγάλων κουβάδων. Δεν είναι μακριά το παγκόσμιο κύπελλο, εκεί όπου ένας τύπος έχανε σε μια βραδιά 8000 ευρώ. Ή ο άλλος που έριχνε 1500 σε ομάδες μικρών κατηγοριών Αγγλίας. Και οι μαρτυρίες για τους παίκτες με τα πολλά μηδενικά πολλές. Η μεγάλη μπάζα μπορεί να έρθει, όμως ο εθισμός και η έλλειψη λογικής που χαρακτηρίζει την πλειοψηφία των παικτών τους ξαναφέρνει με ένα μεγάλο ποσό, έτοιμο προς κατάθεση μπροστά από τη μηχανή. Μακροπρόθεσμα οι περισσότεροι από αυτούς θα βγουν χαμένοι, άλλωστε δε θα υπήρχαν και εταιρείες στοιχημάτων αν κέρδιζαν όλοι.

Ο μόνος τρόπος να βρεθείς κερδισμένος από όλη την ιστορία είναι πάντα η αυτοσυγκράτηση, το μέτρο και το σύστημα, που ο καθένας θα διαλέξει. Και κυρίως ποτέ να μην παίζεις ποσά που θα σου λείψουν από κάτι άλλο ή ποσά που δεν έχεις. Αφού επιλέγεις να παίζεις, σε οποιοδήποτε παιχνίδι κι αν είναι, ποντάρεις ένα ποσό που θα είναι περίσσευμα και όχι από αυτό που προορίζεται για κάποια ανάγκη σου…