Για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας...
Με μεγάλη συγκίνηση παρακολουθούσα και εγώ σαν περήφανος Έλληνας τη μεγάλη στιγμή της ορκωμοσίας του νέου προέδρου. Ο παλιός κ. Στεφανόπουλος να έχει κατά τη συντριπτική πλειοψηφία χαρακτηριστεί ως ένας επιτυχημένος πρόεδρος. Ο νέος Κάρολος Παπούλιας να παρουσιάζεται από τα μέσα ως άλλος Βενιζέλος. Και γιατί δεν εκθειάστηκε, για το χιούμορ του, για την απλότητά του, για την πολιτική του διαύγεια, για τη γερμανομάθειά του. Και όταν εξαντλούνταν οι χαρακτηρισμοί ξεκίναγαν πάλι από την αρχή μην έχοντας τίποτε άλλο για να καλύψουν τον τηλεοπτικό χρόνο. Αλήθεια τι έκανε ο απερχόμενος πρόεδρος και πρέπει όλοι ντε και καλά να τον λέμε επιτυχημένο και τι θα κάνει ο επόμενος για να δικαιολογηθεί ο ίδιος χαρακτηρισμός που του έχει δοθεί από τώρα; Μήπως επειδή ο κ. Στεφανόπουλος τα είπε «χύμα και τσουβαλάτα» στον τότε πρόεδρο τον Ηνωμένων Πολιτειών; Το πόση σημασία του έδωσε ο Κλίντον στα λεγόμενά του το απέδειξε από το ειρωνικό γελάκι που έσκασε τη στιγμή που διάβαζε το λόγο του κ. Στεφανόπουλου. Τα δυο μεγάλα κόμματα μας πασάρουν κάποια πρόσωπα που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Τότε ήταν το ΠΑΣΟΚ που έπρεπε να προωθήσει πρόσωπο από το χώρο της δεξιάς, τώρα είναι η ΝΔ που πρέπει να βάλει πρόσωπο από το χώρο του ΠΑΣΟΚ. Αυτό που επίσης κάνουν τα δύο κόμματα είναι να μας πιπιλίζουν συνεχώς το μυαλό ότι αυτά τα πρόσωπα είναι τα ενδεδειγμένα, ότι εκφράζουν τον ελληνικό λαό και αποτελούν την ιδανική συναινετική λύση. Το αν αυτά τα πρόσωπα κάνουν κάτι σε αυτή τη θέση, αν είναι ικανά να κάνουν κάτι εκτός από τα ταξιδάκια, τις δεξιωσούλες είναι κάτι το οποίο πρέπει να ξανασκεφτούμε…
Υ.Γ.: Ο καινούριος πρόεδρος θα αλλάξει και τους γαλονάδες που τον συνοδεύουν σε κάθε του εμφάνιση; Όχι τίποτε άλλο αλλά τόσα χρόνια βαρέθηκα να βλέπω τους ίδιους και τους ίδιους…
7 Comments:
Μα πώς να κάνουνε κάτι; Αφού τα χέρια τους είναι δεμένα. Ως γνωστόν, ο θεσμός της Προεδρίας της Δημοκρατίας έχει αποδυναμωθεί ή, καλύτερα, έχει εκμηδενιστεί αναφορικά με τις δυνατότητές του να παρεμβαίνει ουσιωδώς στα πολιτικά πράγματα ήδη από τη δεκαετία του 1980 χάρη στις αλλαγές που έκανε το ΠΑΣΟΚ.
Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη φορά θα συμφωνήσω απόλυτα με το φίλτατο Σάκη. Και εσύ και ο Ναυτίλος μου δίνετε την εντύπωση ότι κρίνετε τον τέως Πρόεδρο σαν να έπρεπε να είχε διατελέσει παγκόσμιος ηγέτης και πρότυπο ως άλλος Τσε! Δεν νομίζετε ότι πριν ανοίξουμε το στοματάκι μας καλό θα ήταν να ξέρουμε γιατί μιλάμε; Δεν είναι κακό να ρίξουμε μια ματιά στο κείμενο του συντάγματος, για την κατάκτηση του οποίου έχουν γίνει τόσοι αγώνες, ή ακόμη και στον κανονισμό της Βουλής των Ελλήνων.
Τώρα βέβαια, έχετε κάθε δικαίωμα να μην σας εκφράζει το συγκεκριμένο πολίτευμα ή ο τρόπος με τον οποίο εφαρμόζεται. Σε αυτήν την περίπτωση δεν έχετε παρά να κάνετε πραξικόπημα για να το ανατρέψετε ή απλά να μπείτε και εσείς στην ενεργό πολιτική σκηνή και ασκώντας τα συνταγματικά σας δικαιώματα να μπορέσετε να κάνετε τις αλλαγές που κρίνετε αναγκαίες για το καλό όλων μας.
Σάκη και Ελευθερία, θα συμφωνήσω κι εγώ μαζί σας. Πως εξηγείτε όμως την παρουσίαση του (εκάστοτε) Προέδρου της Δημοκρατίας από το σύνολο των ΜΜΕ σαν πρότυπο ηγέτη και τον θεσμό γενικότερα σαν κάτι το εξαιρετικής πολιτικής και πολιτειακής σημασίας και βαρύτητας; γιατί οι σοβαροί δημοσιογράφοι (το εννοώ αυτό) όταν μιλάνε για τον "Πρόεδρο" αρέσκονται στο να παπαγαλίζουν κολακείες; Αφού (και σύμφωνα με το Σύνταγμα) επιτυχημένος Πρόεδρος είναι αυτός που διαχειρίζεται με τον καλύτερο την απραξία του προς τι όλη αυτή η φασαρία;
Υ.Γ. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους ο απερχόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατάφερε με τις ομιλίες του σε κρίσιμα θέματα να εκφράσει το κοινό αίσθημα με μεγάλη επιτυχία (γι' αυτό και η υψηλή δημοτικότητά του). Αλλά αυτό τον κάνει επιτυχιμένο πολιτικ΄'ο σχολιαστή (θα ήταν επιτυχιμένος blogger κατά πάσα πιθανότητα) αλλά όχι επιτυχημένο πολιτικό ηγέτη. Σωστά;
System intruder, δεν διαφωνούμε σε αυτό. Πράγματι, ακόμη και σοβαροί δημοσιογράφοι παπαγαλίζουν κολακείες αναφορικά με τον εκάστοτε Πρόεδρο της Δημοκρατίας κι αυτό εξηγείται εν πολλοίς, νομίζω, από το γεγονός ότι είναι "ακίνδυνος" εξαιτίας, όπως είπα στο προηγούμενο σχόλιό μου, των συνταγματικών αλλαγών που έγιναν τη δεκαετία του 1980.
Έκανα το πρώτο μου σχόλιο διότι έτσι όπως το έγραφε ο sbouboux "...Το αν αυτά τα πρόσωπα κάνουν κάτι σε αυτή τη θέση, αν είναι ικανά να κάνουν κάτι εκτός από τα ταξιδάκια..." έμοιαζε να λέει ότι ενώ μπορεί ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας να κάνει κάτι δεν το κάνει λόγω ανικανότητας. Έτσι την κατάλαβα, προσωπικώς, την παραπάνω φράση. Δεν είναι έτσι όμως όπως εξήγησα.
'Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους ο απερχόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατάφερε με τις ομιλίες του σε κρίσιμα θέματα να εκφράσει το κοινό αίσθημα με μεγάλη επιτυχία'
Μα στο κάτω κάτω αυτός είναι και ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο μπορεί ουσιαστικά να προσφέρει κάτι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας. Μόνο απευθυνόμενος προς το λαό μπορεί να φανεί χρήσιμος σε ώρες ανάγκης, πολιτικής ή οικονομικής αστάθειας κτλ.
Στον επικοινωνιακό τομέα ο Στεφανόπουλος τα πήγε μια χαρά, άρα δεν πρέπει να μας απασχολεί το αν τα πήγε καλά ο Στεφανόπουλος κατά τη διάρκεια της θητείας του, αλλά το αν θα έπρεπε να δοθούν κάποιες επιπλέον αρμοδιότητες στον εκάστωτε Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Επειδή βλέπω ότι το κείμενο προκάλεσε πολλά σχόλια, να συμπληρώσω με τη σειρά μου ότι για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας καλό θα ήταν να αυξηθούν οι αρμοδιότητές του για να μην περιορίζεται μόνο στα σχόλια, να υπάρξει ίσως εκλογή του από το σύνολο του εκλογικού σώματος και τα ΜΜΕ να κόψουν τους μεγαλοπρεπείς χαρακτηρισμούς τους.
Πλην του Σάκη, δεν ξέρω πόσω χρονών είστε οι υπόλοιποι, απλά έτσι όπως εξελήχθηκε η κουβέντα, μάλλον πρέπει να σας υπανθυμίσω ότι οι αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας μειώθηκαν για την αποφυγή κατάχρησης εξουσίας από ένα και μόνο πρόσωπο το οποίο δεν εκλέγεται καν άμεσα από το Λαό.
Η απάντηση ίσως είναι να εκλέγεται άμεσα από το Λαό. Η συγκεκριμένη αλλαγή όμως σημαίνει και αλλαγή του πολιτιτεύματος από Προεδρευομένη σε Προεδρική Δημοκρατία. Αυτή τη στιγμή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, σύμφωνα με το σύνταγμα, έχει το ρόλο του ρυθμιστή του πολιτεύματος και ένα μέρος της νομοθετικής εξουσίας. Εγκυάται δηλαδή τη εύρυθμη λειτουργία της πολιτείας, ενώ δεν μπορεί να υπάρξει νόμος αν δεν έχει τη δική του τελική υπογραφή.
Αν το πολίτευμα γίνει Προεδρική Δημοκρατία ένας Θεός ξέρει τι εξουσίες μπορεί να έχει. Προσωπικά πάντως, προτιμώ να εκλέγω ένα σύνολο ατόμων (κόμμα) το οποίο είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση θα επιρρεάσει την εκλογή του ενός Προέδρου, ο οποίος δεν έχει και τόσες εξουσίες, παρά τον ένα που θα διαλέξει του πολλούς που τελικά θα με κυβερνήσουν!
Όσο για τα Μ.Μ.Ε. αυτό που συμβαίνει δεν είναι τίποτα περισσότερο από το να συγκρίνουν τον τελευταίο με τους προηγούμενους προέδρους. Όπως πάντα είναι λίγο υπερβολικά αλλά αυτό δεν αλλάζει την ουσία. Αν και ήμουν μικρή θυμάμαι καλά ότι η στάση τους δεν ήταν καθόλου ίδια κατά την τελευταία θητεία του Κων/νου Καραμανλή του πρεσβήτερου ούτε του Χρήστου Σαρτζεκάκη. Στους προηγούμενους δεν αναφέρομαι απλά και μόνο γιατί δεν υπήρχε ακόμη ιδωτικό ραδιόφωνο και τηλεόραση.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home