Διάλεξη με σκίτσα

Ήμουν χθες στη διάλεξη του Plantu για το χιούμορ και πολιτική γελοιαγραφία στο Μέγαρο Μουσικής στην οποία συμμετήχαν και ο Μητρόπουλος με τον ΚΥΡ και συντόνιζε τη συζήτηση ο Λάλας.
Γενικές εντυπώσεις: Υπέροχο το νέο κτήριο του Μεγάρου, υπέροχη και η καινούργια αίθουσα συνεδριάσεων που μοιάζει με καράβι! Αυτή εκεί που της τραβάνε φωτογραφίες συνεχώς γιατί μου μοιάζει με τη γυναίκα του Βαρδυνογιάννη; Ωχ, τι κάνω εγώ εδωπέρα;;;
Ειδικές εντυπώσεις: Πολλά αστεία άκουσα. Λίγα καλά. Μόνο αστεία όμως. Εκτός από τον υπέροχο αλλά ακατανόητο πρόλογο του Λάλα (που δεν ξέρω πόσο σημερίζονταν οι γελιογράφοι της παρέας αν και μιλούσε για αυτούς) η διάλεξη ήταν απλά ένα μπουκέτο περιστατικών (αστείων) από το οποίο θα έπρεπε εμείς να βγάλουμε συμπεράσματα. Για να μη φαίνομαι κακός πάντως, δεν ήταν κάτι που με ενόχλησε. Ο Plantu κατά τη διάρκεια της διάλεξης σκιτσάριζε (προβάλοντας τα σκίτσα σε μια οθόνη) και μιλούσε ταυτόχρονα. Κάτι πραγματικά έξυπνο και αποτελεσματικό αφού αυτό που κατάλαβα χθες είναι ότι οι γελιογράφοι μπορούν να πουν πολύ καλύτερα αυτά που θέλουν (είτε αστεία, είτε όχι) αν όχι μόνο, τουλάχιστον πολύ καλύτερα μέσω των σκίτσων τους.
Τελικά νομίζω ότι έφυγα από το Μέγαρο περισσότερο ευχαριστημένος από όταν μπήκα. Πράγμα σπάνιο σε διαλέξεις!