Bomb the System

"Ένα ποίημα για τους καλλιτέχνες του εφήμερου..."

Η ταινία που πήρε το βραβείο κοινού στο φεστιβάλ της Αθήνας το 2003 (και όχι μόνο) είναι ένα χρονικό της τέχνης του δρόμου της Νέας Υόρκης. Δεν μιλάει για βόμβες αλλά για graffiti. Το να βομβαρδίζεις άδειους ψυχρούς τοίχους! Η ιστορία της ταινίας θα μπορούσε να είναι μόνο μία από τις περιπέτειες της καθημερινότητας των γκραφιτάδων (“The average New Yorker sees upwards of 50 pieces of graffiti a day. But they never stop to think about the stories behind those pieces… this is one of those stories”)...

Το κυνήγι από τους μπάτσους... ("Ήρθε ο Τζουλιάνι και καθάρισε όλη τη πόλη!" - ένα μπράβο στο μαλάκα)

Η αναζήτηση του τέλειου σημείου! ("Η γέφυρα του Μπρούκλιν!", "...μα την άλλη μέρα το έσβησαν", "Ναι αλλά το έγραψαν τα βιβλία της ιστορίας!" "Αύριο το πρωί θα το δουν όλοι!")

Το εφήμερο, τα 15 λεπτά της δόξας σου... αν δεν στα καλύψει ο δήμος θα στα καλύψουν άλλοι γκραφιτάδες ("Κανόνας: Αν καλύψεις το γράφιτι του άλλου... θα το φας το ξύλο σου!")

Μια ταινία γεμάτη χρώματα και παράξενες λήψεις. Μου είναι πολυ δύσκολο να φανταστώ διαφορετικό τρόπο να καταγράψεις σε φιλμ αυτή τη φάση!

Καταιγιστική σε ιδέες, εικόνες και graffiti! Να μη θέλεις να ξεκολλήσεις!

“Director Adam Bhala Lough’s film “Bomb the System” is 91 minutes of visual poetry. A poem that is so infused with emotion that the viewer becomes intoxicated with a variety of feelings. The editing is flawless. The soundtrack is pleasantly throbbing. I commend Adam Bhala Lough for challenging his audience to embrace contradictions. The film aggressively allows you to interpret it for yourself. Lough’s art makes you want to create and destroy at the same instant.”- Independent Film Quarterly (IFQ)