Σοσιαλιστές έμποροι!
Παρατηρόντας αυτές τις μέρες την υστερία που έχει πιάσει τους εμπόρους με τους κινέζους και τα κινέζικα προϊόντα (δε φτάνει που τους κλέβουν την πελατεία αλλά το καταφέρνουν και με επικίνδυνα για την υγεία προϊόντα - πώς γίνεται αυτό δεν έχω καταλάβει;) καταλαβαίνω μερικούς που χαρακτηρίζουν την Ελλάδα σοσιαλιστική χώρα (στην ιδεολογία τουλάχιστον). Αν ο κόσμος του εμπορίου αντιμάχεται την ελεύθερη αγορά, τότε ποιος σκατά την υπερασπίζεται;
posted by System Intruder @ 10:45 π.μ.
14 comments
14 Comments:
Οπως εχουμε συζητησει και αλλου (http://histologion-gr.blogspot.com/2005/04/blog-post_111378205196618516.html#comments), συμφωνω απολυτα!
Προσυπογράφω!
Ο αντι-κινεζικός παροξυσμός είναι, μόνο μερικώς, δικαιολογημένος και σαρώνει ολόκληρη την Ευρώπη. Με ήπιες αντιδράσεις, τόσο από τα ΜΜΕ, όσο και τον κόσμο. Ο οποίος, όπως γνωρίζουμε, διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό τη γνώμη του από τα ΜΜΕ.
Οι Έλληνες είμαστε λαός δίχως παιδεία ρίσκου. Προσθέστε μια μεγάλη δόση ξενοφοβίας, λατρείας του ραχατιού και ανεύθυνης ενημέρωσης και το μείγμα γίνεται εκρηκτικό.
Ωστόσο, δεν είναι όλα μαύρα. Μερικοί αγρότες κάνουν νέα ανοίγματα. Διαβάστε σχετικά στα ΝΕΑ: Έλληνες αγοράζουν τώρα γη στα Bαλκάνια.
Πάλι εγώ θα γίνω ο κακός: βρε παιδιά, έχετε καμία σχέση με την *πραγματικότητα* της αγοράς; Είναι δυνατόν να λέτε ότι το πρόβλημα του Ελληνικού εμπορίου είναι ότι οι (μικρο-)μαγαζάτορες είναι τεμπέληδες; Γνωρίζετε κανέναν μικρο, μεσαίο ή μεγάλο έμπορο; Επίσης, σε ποια χώρα ακριβώς ξέρετε έμπορους που θέλουν "ελεύθερη αγορά". Οι (επιτυχημένοι) έμποροι θέλουν ελεύθερη αγορά για τους άλλους και προστατευμένη για τους ίδιους. Παντού στον κόσμο. Πάντα κάθε έμπορος έβαζε τρικλοποδιά στον ανταγωνιστή του και με θεμιτά ή αθέμιτα μέσα προσπαθούσε να τον κλείσει. Η επιτυχία των ελλήνων εμπόρων στο εξωτερικό, οφειλόταν και οφείλεται σε μεγάλο μέρος στην αριστοτεχνική χρήση αυτών ακριβώς των θεμιτών και αθεμίτων μέσων. Αν ξέρετε κανέναν έμπορο που πέτυχε με τον σταυρό στο χέρι να τον ξέρω να τον έχω για σπάνιο αντιπαράδειγμα. Δεν καταλαβαίνω προς τι η έκπληξη...
Όσο για τους Κινέζους: υπάρχουν καταγγελίες ότι χρηματοδοτούνται για να στήσουν μαγαζί από την Κινεζική κυβέρνηση και έχουν πρόσβαση σε προϊόντα σε τιμές κάτω του κόστους. Ότι δηλαδή χρησιμοποιούν κι αυτοί αθέμιτα μέσα για την επιτυχία τους. Από την άλλη σίγουρα οι Έλληνες καταστηματάρχες είναι πίσω από την απίστευτη παπαρολογία περί "επικινδύνων προϊόντων για την υγεία των καταναλωτών" (όλοι έχουν κάποιες προσβάσεις στα κανάλια - και οι μεγάλοι έχουν μεγάλες προσβάσεις στα κανάλια...)
Όσο για τον ρατσισμό, τελευταία εκδηλώνεται και χωρίς αφορμή - οπότε σιγά μην γλίτωναν οι Κινέζοι. Είναι δυστυχώς μόνιμο πια φαινόμενο...
Τέλος διαφωνώ στο "Οι Έλληνες είμαστε λαός δίχως παιδεία ρίσκου", ίσα-ίσα είναι από τις λίγες παιδείες που έχουμε, με τάση ίσως προς την αλόγιστη υπερβολή. Από την άλλη κανένας έμπορος δεν πρόκοψε παίρνοντας ρίσκα *που μπορούσε να αποφύγει*...
Παιδιά βασικά θα συμφωνήσω με τον talos - δε θέλω απλά έτυχε :-)
Υπερβάλλουμε πάντως. Ελεύθερη αγορά θέλει ο Έλληνας μέχρι τον γείτονα του. Άμαν είναι για κανένα από το παραπάνω χωριό δεν κάνει.
Κι εγώ απλά να πω πως συμφωνώ απόλυτα με τον talos.
Κατ’ αρχήν καλό είναι να μην γενικεύουμε απόψεις του τύπου «Αυτοί είναι οι έλληνες έμποροι-κομισάριοι των σοβιέτ». Κατά τη γνώμη μου τα πιο κολλημένα μυαλά είναι αυτά των συνδικαλιστών τους που αντιμετωπίζουν το κάθε πρόβλημα συντεχνιακά.
Δεύτερον, πράγματι υπάρχει πρόβλημα με τις εισαγωγές κινέζικων προϊόντων σε όλη την Ευρώπη. Η γνώμη μου είναι ότι το πρόβλημα εντοπίζεται στους τόνους από αυτά που έρχονται παράνομα ή ημιπαράνομα ώστε να αποφύγουν την υψηλή φορολογία και τους δασμούς και να ρίξουν έτσι το κόστος. Πράγματι αυτό είναι αθέμιτος ανταγωνισμός. Γιατί λοιπόν δεν μειώνουμε τη φορολογία και τους δασμούς για να ανταγωνιστούμε στα ίσα;
Προφανώς με αυτόν τον τρόπο δεν υπάρχει περίπτωση να ανταγωνιστούμε τους Κινέζους στο θέμα κόστους. Αντί λοιπόν να προσαρμόσουμε την παραγωγή μας ώστε να ανταγωνιστούμε τους κινέζους εκεί που θα έχουμε το συγκριτικό πλεονέκτημα (στην ποιότητα, στο όνομα – φίρμα, να στοχεύσουμε σε άλλα κοινωνικά στρώματα – αλλαγή target group) θέλουμε να εξορίσουμε τα κινέζικα προϊόντα (με δασμούς και χίλια άλλα δύο εμπόδια) από τις χώρες μας για να στηρίξουμε «δήθεν» την δική μας παραγωγή.
Δυστυχώς αυτή η πολιτική είναι αυτοκαταστροφική γιατί:
1) είναι κοντόφθαλμη και αναποτελεσματική. Σε συνθήκες παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, που σε λίγο ο καθένας θα μπαίνει στο internet και θα αγοράζει από όπου θέλει ότι θέλει, για πόσο καιρό νομίζουμε ότι τέτοια μέτρα θα ωφελήσουν;
2) οδηγεί τους κινέζους εμπόρους σε όχι και τόσο νόμιμες μεθόδους για να πουλήσουν τα εμπορεύματά τους. Καλώς ή κακώς η αγορά πάντα βρίσκει τρόπους να λειτουργήσει!
3) στρέφεται εναντίον των καταναλωτών. Γιατί οι κινέζοι δεν θα έκαναν τίποτα αν τα προϊόντα τους δεν πουλούσαν τρελά. Και πουλάνε τρελά γιατί υπάρχουν κοινωνικά στρώματα που είτε από ανάγκη είτε από συμφέρον (κόστος ευκαιρίας) προτιμούν να αγοράζουν τέτοια προϊόντα.
Όταν ο έλληνας έμπορος λέει όχι στα κινέζικα προϊόντα, ταυτόχρονα λέει στον έλληνα μισθωτό και συνταξιούχο να αγοράσει από αυτόν με πολλαπλάσια τιμή. Πράγμα που είτε αρέσει είτε όχι στους εμπόρους δεν θα γίνει. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Αν μπορεί κάποιος με οικονομικά προβλήματα να γλιτώσει χρήματα αγοράζοντας κινέζικα προϊόντα, θα το κάνει ακόμα κι αν είναι παράνομα.
Οι μικρομεσαίοι έμποροι κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να είναι οι πρώτοι που θέλουν ελεύθερη αγορά αφού μόνο σε αυτή μπορούν να διεκδικήσουν μερίδιο από τις μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις. Αυτό όμως μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την ικανοποίηση των αναγκών του καταναλωτή και από την καινοτομία. Όχι με βραχυπρόθεσμα προστατευτικά μέτρα που στέφονται τελικά ενάντια στον καταναλωτή.
Το ότι οι Έλληνες δεν έχουν παιδεία – ρίσκου φαίνεται ακριβώς από το ότι ρισκάρουμε αλόγιστα. Αντιμετωπίζουμε το ρίσκο σαν μια ευκαιρία να τα αρπάξουμε και δεν είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες μιας ενδεχόμενης αποτυχίας. Στην αποτυχία φταίει πάντα το κράτος, οι καπιταλιστές τραπεζίτες, οι κινέζοι και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Ρίσκο σημαίνει να κάνεις ανάλυση κόστους – ωφέλειας πριν από κάθε απόφαση, να κινείσαι μεθοδικά, να παίρνεις την ευθύνη… μάλλον ψιλά γράμματα για έλληνες εμπόρους!
@Ταλος
Για σένα οι έλληνες έμποροι μπορεί να μην είναι τεμπέληδες, εμμέσως όμως τους παρουσιάζεις ως ανταγωνιστικά καθίκια αφού "Πάντα κάθε έμπορος έβαζε τρικλοποδιά στον ανταγωνιστή του και με θεμιτά ή αθέμιτα μέσα προσπαθούσε να τον κλείσει"
Διαφωνώ, γενικά οι άνθρωποι αποφεύγουν τα αθέμιτα μέσα επειδή μπορεί να τους πιάσουν (ο λιγότερο ίσως ανασταλτικός παράγοντας στην πραγματικότητα για τον μέσο όρο των ανθρώπων) ή να πάθουν το ίδιο κι επιπλέον, μία διεφθαρμένη αγορά δημιουργεί σημαντικό οικονομικό κόστος για οποιονδήποτε. Είναι πιο αποτελεσματικό να χρησιμοποιείς αθέμιτα μέσα όσο πιο σπάνια γίνεται (πιο αποτελεσματικό από το να μην τα χρησιμοποιείς καθόλου ή πολύ) κι αν είναι να το κάνεις βέβαια, να φροντίσεις, αν αυτό είναι δυνατόν, να σε καλύπτει το σύστημα. Οι πιθανότητες για κάτι τέτοιο (να βρεθεί κάποια τρύπα που να καλύπτει την αυθαιρεσία σου) αυξάνονται σε μία έντονα παρεμβατική αγορά. Για παράδειγμα η ελληνική αγορά βρίσκεται σε κατάσταση υπερβολικής πολυπλοκότητας και αποδιοργάνωσης εξαιτίας των δαιδαλώδων ρυθμίσεων που πολλές φορές είναι και αντιθετικές μεταξύ τους. Έτσι, μπορεί κανείς (ειδικά αν έχει ισχυρή πολιτική επιρροή) να αυθαιρετήσει ανενόχλητος και με τη βούλα.
"Επίσης, σε ποια χώρα ακριβώς ξέρετε έμπορους που θέλουν "ελεύθερη αγορά". Οι (επιτυχημένοι) έμποροι θέλουν ελεύθερη αγορά για τους άλλους και προστατευμένη για τους ίδιους."
Διαφωνώ ότι οι έμποροι γενικά προτιμούν τους φόρους, τα τελωνεία, την γραφειοκρατία (με το κόστος της σε χρόνο) κ.ο.κ. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει, δεν είναι τυχαίο ότι η συνειδητοποιημένη εμπορική τάξη ήταν αυτή που πρώτη υποστήριξε και διέδωσε τις ιδέες του οικονομικού φιλελευθερισμού. Θεωρώ πολύ πιο πιθανό ένας έμπορος να θέλει ελεύθερη αγορά για τον ίδιο και προστατευμένη για τους υπόλοιπους παρά το αντίθετο.
Τέλος, όπως σωστά έγραψε παραπάνω ο System Intruder, άλλο πράγμα το ρίσκο κι άλλο η επιπολαιότητα...
Συμφωνώ με τον avatar.
Για παράδειγμα η ελληνική αγορά βρίσκεται σε κατάσταση υπερβολικής πολυπλοκότητας και αποδιοργάνωσης εξαιτίας των δαιδαλώδων ρυθμίσεων που πολλές φορές είναι και αντιθετικές μεταξύ τους. Έτσι, μπορεί κανείς (ειδικά αν έχει ισχυρή πολιτική επιρροή) να αυθαιρετήσει ανενόχλητος και με τη βούλα.
Απλά εγώ ισχυρίζομαι ότι όσοι έχουν πολιτική επιρροή *θέλουν* την αποδιοργάνωση και την αντίφαση, και την έχουν προωθήσει υπό κάθε είδους κυβερνήσεων - ακριβώς για να αυθαιρετούν ανενόχλητοι και με την βούλα.
Θεωρώ πολύ πιο πιθανό ένας έμπορος να θέλει ελεύθερη αγορά για τον ίδιο και προστατευμένη για τους υπόλοιπους παρά το αντίθετο.
Παράδειγμα; Φοβάμαι ότι έχεις μια εξιδανικευμένη εντύπωση για τον εμπορικό χώρο. Προστατευμένη αγορά σημαίνει π.χ. να μην έχει να ανταγωνίζεται Κινέζους και πλανόδιους. Σημαίνει να δημιουργούνται προβλήματα στην έναρξη λειτουργίας πιθανών ανταγωνιστών. Τέτοια πράγματα. Προστασία από τον έξωθεν ανταγωνισμό. Διότι ο πολύς ανταγωνισμός συμπιέζει τα περιθώρια κέρδους. Γι' αυτό, όταν δεν υπάρχουν κρατικές παρεμβάσεις, ο ανταγωνισμός εξαφανίζεται και δημιουργούνται συμφωνίες τιμών και άλλα παραμορφωτικά του ανταγωνισμού - που το αστείο είναι ότι χωρίς *την παρέμβαση του κράτους* είναι η φυσική κατάληξη της "ελεύθερης αγοράς". Αν και δεν είναι φυσικά αποκλειστικά Ελληνικό φαινόμενο, στην Ελλάδα, που το κράτος μπορεί να είναι "παρεμβατικό" στα λόγια και στην γραφειοκρατία, αλλά με το κατάλληλο λάδωμα κάνει τα στραβά μάτια και εξαφανίζεται όπως "το αόρατο χέρι της αγοράς", πριν έρθουν οι Κινέζοι, οι τιμές παντού ήταν αφύσικα υψηλές και παραδόξως ο ανταγωνισμός, "αρνιόταν" να τις ρίξει... Πρόκειται άραγε περί θαύματος; Δεν νομίζω. Αν κρίνω και από το καραμπινάτο και κραυγαλέο καρτέλ τιμών των Ελληνικών σουπερμάρκετ, πρόκειται περί γενικευμένης πρακτικής.
Παρεμπιπτόντως υπάρχει απόκλιση μεταξύ των συμφερόντων των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων, των μεσαίων και των μικρών. Δεν είναι όλοι το ίδιο πράγμα. Οπότε δεν ξέρω αν μπορούμε να μιλάμε για τις εμπορικές πρακτικές ως ένα ενιαίο σύνολο κανόνων.
Τέλος λες "...παρουσιάζεις ως ανταγωνιστικά καθίκια" τους εμπόρους... Δεν υπάρχει ηθική μομφή πάντως. Είναι σαν να λες ότι αποκαλείς τους παίκτες του ράγκμπυ βίαιους. Αυτό είναι το παιχνίδι, έτσι παίζεται.
system intruder: Το ότι οι Έλληνες δεν έχουν παιδεία – ρίσκου φαίνεται ακριβώς από το ότι ρισκάρουμε αλόγιστα. Αντιμετωπίζουμε το ρίσκο σαν μια ευκαιρία να τα αρπάξουμε και δεν είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες μιας ενδεχόμενης αποτυχίας. Στην αποτυχία φταίει πάντα το κράτος, οι καπιταλιστές τραπεζίτες, οι κινέζοι και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Ρίσκο σημαίνει να κάνεις ανάλυση κόστους – ωφέλειας πριν από κάθε απόφαση, να κινείσαι μεθοδικά, να παίρνεις την ευθύνη… μάλλον ψιλά γράμματα για έλληνες εμπόρους!
Αυτό το πρώτο πληθυντικό και η εθνική γενίκευση με χαλάει κάπως. Να στο πω αλλιώς. Όσες (έστω οι περισσότερες) επιχειρήσεις βλέπεις σήμερα να υφίστανται, δεν έχουν πάρει αλόγιστα ρίσκα. Ακόμα και ως ιστορική παράδοση και ιστορικό στερεότυπο ανά την Ευρώπη ο Έλληνας ήταν "έμπορος" όσο ο Εβραίος. Έχουν δημιουργηθεί αμύθητες περιουσίες από Έλληνες εμπόρους. Φυσικά δεν είναι όλοι καλοί έμποροι. Ένα μικρό ποσοστό είναι. Όπως και παντού στον κόσμο.
Το ζήτημα της "αρπαχτής" είναι άλλο από αυτό του ρίσκου. Η σωστή αρπαχτή δεν έχει συνήθως και μεγάλο ρίσκο. Εκεί όντως υπάρχει εγκαθιδρυμένη παράδοση.
Γενικά μια παρατήρηση: αν είμαι έμπορος περιμένω από το "συνδικαλιστικό" μου όργανο να είναι όσο πιο συντεχνιακό γίνεται. Να υπερασπίζεται δηλαδή τα συμφέροντα τα δικά μου και όχι κάποιων άλλων. Άρα αδίκως συζητάμε περί κακών εκπροσώπων των εμπόρων: μια χαρά κάνουν την δουλειά τους.
Να σημειώσω πάντως τον φαύλο κύκλο: άνευ όρων απελευθέρωση του εμπορίου -> ανταγωνισμός προς τα κάτω -> κλείσιμο εργοστασίων στην Ελλάδα -> ανεργία και φτώχεια για τους εργαζόμενους -> υποχρεωτική αγορά φτηνών Κινέζικων προϊόντων από τα εργοστάσια που έκλεισαν το δικό σου -> περαιτέρω μεταφορά εργασιών προς την Κίνα κοκ.
ο φαυλος κυκλος που παρουσιαζεις Ταλω απλα δεν υπαρχει. Η παρουσα εμπειρια μας δειχνει οτι αν η αναδιαρθρωση των επιχειρησεων και της οικονομιας δεν εμποδιζεται, τοτε τα φτηνα της Κινας μας ευνοουν μεσο-μακροπροθεσμα.
Αν εργοστασια φευγουν για την Κινα ειναι σχετικα καλο σημαδι, γιατι σημαινει οτι οι εργατες μας πληρωνονται καλα! Αν ανεβαινουμε σκαλι, στελνουμε την σαβουρα στην Κινα και αναπτυσσουμε πιο ποιοτικους τομεις. Τα ιδια λενε και πολλοι λαικιστες στην ΗΠΑ (οπου χανουν πραγματικα παρα πολλες βιομηχανικες θεσεις), ομως οι ΗΠΑ συνεχιζουν να αναπτυσσονται με ρυθμους που ουτε καν δεν ονειρευεται η Ευρωπη.
"ο ανταγωνισμός εξαφανίζεται και δημιουργούνται συμφωνίες τιμών και άλλα παραμορφωτικά του ανταγωνισμού - που το αστείο είναι ότι χωρίς *την παρέμβαση του κράτους* είναι η φυσική κατάληξη της "ελεύθερης αγοράς" "
δεν ειναι παντα η φυσικη καταληξη. Η αληθεια ειναι οτι τα καρτελ ειναι διαβοητα δυσκολο να κρατηθουν θεωρητικα (οπως δειχνουν απειρα μοντελα θεωριας παιγνιου που ειχες αναφερει κιολας νομιζω) και πρακτικα. Ενα απο τα λιγα συστηματικα ημι-πετυχημενα καρτελ ειναι ο ΟΠΕΚ.
Δεν θα διαφωνησω βεβαια οτι στην ελληνικη αγορα, η εποπτεια της Αρχης Ανταγωνισμου ειναι αστεια. Εδω διαβαζα θριαμβολογιες στην Ναυτεμπορικη επειδη λεει συναντηθηκαν οι ακτοπλοικες της Αδριατικης και τα βρηκαν να σταματησουν τον πολεμο τιμων!!! Δηλαδη, εξοφθαλμο καρτελ! Και εψαχνα να στειλω μεηλ στην Αρχη Ανταγωνισμου, η οποια δεν υπηρχε ομως πουθενα!
Για τους εμπορους δεν θα συμφωνησω. Αν ειναι εξυπνοι θα φερνουν και οι ιδιοι κινεζικα προιοντα! Τι νοημα εχει η αντισταση?
@Talos
Απλά εγώ ισχυρίζομαι ότι όσοι έχουν πολιτική επιρροή *θέλουν* την αποδιοργάνωση και την αντίφαση, και την έχουν προωθήσει υπό κάθε είδους κυβερνήσεων - ακριβώς για να αυθαιρετούν ανενόχλητοι και με την βούλα.
Συμφωνώ! Και συνεχίζουν να την προωθούν υποστηρίζοντας κάθε προσπάθεια πολιτικής και κρατικής παρέμβασης στην αγορά...
Παράδειγμα;
Έλα τώρα, ζητάς πραγματικά παράδειγμα εμπόρου που θα προτιμούσε να μη χρειαζόταν να πλήρωνε ο ίδιος φόρους, δασμούς, γραφειοκρατία κο.κ. αλλά οι υπόλοιποι; Αυτό στην ουσία ζητούν και οι Έλληνες έμποροι. "Προστασία" σημαίνει (πιο) ελεύθερη διακίνηση των προϊόντων των ντόπιων στην Ελλάδα σε βάρος των ξένων.
Τέλος λες "...παρουσιάζεις ως ανταγωνιστικά καθίκια" τους εμπόρους... Δεν υπάρχει ηθική μομφή πάντως. Είναι σαν να λες ότι αποκαλείς τους παίκτες του ράγκμπυ βίαιους. Αυτό είναι το παιχνίδι, έτσι παίζεται.
Μα νομίζω ότι ήδη είπα ότι το παιχνίδι ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΤΑΙ έτσι και έδωσα ορισμένους λόγους γιατί. Ο τύπος εμπόρων που περίεγραψες ("Πάντα κάθε έμπορος έβαζε τρικλοποδιά στον ανταγωνιστή του και με θεμιτά ή αθέμιτα μέσα προσπαθούσε να τον κλείσει") ονομάζεται ανταγωνιστικός τύπος στην εξελικτική ψυχολογία και κανένα σύστημα όπου το 100% των μελών του είναι τέτοιου τύπου δεν είναι σταθερό. Δύο να βρεθούν που να συνεργάζονται έχουν μεγαλύτερο όφελος από τους υπολοίπους και επιβιώνουν (το πως η συνεργασία αυτή οδηγεί στην ουσία σε ένα arms-race διάκρισης του ειλικρινούς συνεργάτη από τον μη έως το σημείο ακόμη και της εμφύτευσης των ηθικών ενδοιασμών (ο καλύτερος ψεύτης είναι αυτός που το πιστεύει) έχει μελετηθεί εκτενώς στη σχετική και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα βιβλιογραφία). Χώρια που κάθε άνθρωπος έχει σε διαφορετικά ποσοστά (και αυτά αναλόγως με τον τομέα και περιβαλλοντικές μεταβλητές) ανταγωνιστική, αλτρουιστική, ατομικιστική κ.οκ. συμπεριφορά. Σε κάθε περίπτωση όμως ο παραπάνω αφορισμός δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αν ίσχυε πως θα μπορούσαν άλλωστε οι έμποροι να εμπιστευτούν την εκπροσώπηση των συμφερόντων τους σε άλλους συνδικαλιστές που παραμένουν όμως έμποροι. (Εκτός κι αν η καθολική επικράτηση του ανταγωνιστικού τύπου εμφανίζεται για κάποιο λόγο μόνο στους μεγαλοεμπόρους ;-) ).
χεχε μπραβο αβαταρ, δεν το ειχα πολυσκεφτει αυτο. Προφανως δεν μπορει να ειναι η καλυτερη στρατηγικη για ολους να ειναι ψευτες και κατσικοκλεφτες, γιατι δεν θα υπαρχουν θυματα! Η ισορροπια θελει να υπαρχει λιγο απολους ισως...
What a great site »
Δημοσίευση σχολίου
<< Home