Η χώρα του Διαλόγου και του Παραλόγου

Φανταστείτε έναν εξωγήινο να παρατηρεί τα πολιτικά δρώμενα στην Ελλάδα αυτή την εποχή (θέλει λίγο παραπάνω φαντασία αυτό αλλά προσπαθείστε λιγάκι!)...

Πρώτη παρατήρηση εξωγήινου: Τελικά η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία φαίνεται να ξανανακαλύπτει τη μέθοδο του διαλόγου για τη λήψη πολιτικών αποφάσεων. Η κυβέρνηση εξαγγέλει κοινωνικούς διαλόγους για κάθε μεγάλο ζήτημα και καλεί τους κοινωνικούς εταίρους να πουν τη γνώμη τους για αυτό, πριν εκείνη νομοθετήσει. Όλοι φαίνεται να μιλάνε!

Δεύτερη (προσεχτικότερη) παρατήρηση εξωγήινου: Δεν μπορώ να καταλάβω, ο διάλογος εκτός από κάποιον να μιλάει δεν προϋποθέτει έναν άλλο να ακούει;;;

Υ.Γ. 1 Είμαι γενικά αντίθετος με την πρακτική αποχώρησης ή μη προσέλευσης σε διαλόγους, όσο αδιέξοδοι κι αν φαίνονται, πρέπει πάντως να παραδεχτώ πως η στάση της ΓΣΕΕ είναι εξαιρετική από την άποψη της στρατηγικής επιλογής.

Υ.Γ. 2 Μου φαίνεται εξαιρετικά υποτιμητικό για την νοημοσύνη το ότι η μοναδική εγγύηση που μπορεί να προσφέρει η κυβέρνηση για την αρμονία των μέτρων που λαμβάνει με τους στόχους που θέτει είναι η πολιτική της τιμή. Απλά μας καλούν να τους εμπιστευτούμε, έχοντας πίστη στις καλές τους προθέσεις. Μήπως πρέπει κάποιος να τους ενημερώσει ότι το Μέγαρο Μαξίμου και η Βουλή δεν συστεγάζονται στην Αρχιεπισκοπή και τη Μητρόπολη; (λέμε τώρα!)