12+1 συμβουλές

Ένα καλοκαίρι μας χωρίζει από τις δημοτικο-νομαρχιακές εκλογές, ενώ και οι βουλευτικές δεν είναι μακριά. Για αυτό σαν “words attack” νιώθουμε την ευθύνη του να βοηθήσουμε όσους επίδοξους πολιτικούς ετοιμάζονται για τη «μάχη» των εκλογών, αλλά και όσους έχουν φιλοδοξίες να γίνουν κάποτε πολιτικοί. Έτσι παρακάτω θα βρείτε μερικές συμβουλές το τι μπορεί να κάνει κάποιος για να επιτύχει σε αυτόν τον χώρο:

• Το άλφα και το ωμέγα ενός πολιτικού είναι το κουστούμι. Κουστούμι που συνοδεύεται πάντα από άσπρο πουκάμισο και γραβάτα. Η γραβάτα είναι είτε στα χρώματα του κόμματος, είτε κόκκινη με εκείνες τις ρίγες (μικρές ή μεγάλες) που έρχονται διαγώνια.
• Το χαμόγελο ξεκινάει από το ένα αυτί και καταλήγει στο άλλο. Επιβάλλεται να χαμογελάς πάντοτε (Κάτι σαν τον Μπερλουσκόνι φαντασθείτε).
• Τα χέρια πρέπει να είναι καθαρά και μαλακά έτσι ώστε να αφήνουν ευχάριστη αίσθηση σε αυτόν που σας χαιρετάει (συνίσταται η καθημερινή χρήση κρέμας).
• Χαιρετά τους πάντες, γνωστούς και άγνωστους, πολιτικούς και μη, μικρούς και μεγάλους. Και φυσικά πρέπει να είναι πάντα αγαπητούς με τον κλήρο. Η υποψία και μόνο ότι μπορεί να μην είναι και τόσο ένθεος (και υπέρμαχος της υποχρεωτικής αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες, μη τον αφορίσει και ο Χριστόδουλος) θα τον οδηγήσει στην ήττα. Συμμετοχή σε θρησκευτικές εκδηλώσεις, σε λιτανείες πάντα να ακολουθεί τις εικόνες και τους παπάδες κτλ.
• Οπωσδήποτε πρέπει να γίνει κυνηγός μικροφώνων. Τι εννοώ; Όπου πετύχει μικρόφωνο να στήνεται για να πει όχι δύο λόγια, αλλά όσο περισσότερα μπορέσει. Και για να μην πηγαίνει τσάμπα στις διάφορες εκδηλώσεις θα πρέπει να έχει φροντίσει έτσι ώστε να υπάρχουν αρκετά μικρόφωνα στον χώρο.
• Το ποδόσφαιρο είναι το άθλημα με το οποίο ασχολούνται οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο. Έτσι ένας πολιτικός που σέβεται τον εαυτό του θα πρέπει να ασχολείται με κάποια ομάδα. Ξέρετε τώρα, να πηγαίνει συνεχώς στο γήπεδο, να παρίσταται σε αθλητικές εκπομπές (όπως ο Καραμανλής), ακόμα καλύτερα αν είναι και διοικητικός παράγοντας. Εντάξει δεν είπα να γίνει και σαν τον Μπερλουσκόνι, μια απλή θεσούλα αρκεί.
• Το κυριότερο όμως όλων είναι στους λόγους του. Λέει πάντα πολλά χωρίς ποτέ να λέει τίποτα.
• Φυσικά για οποιοδήποτε πρόβλημα υπάρχει, η ευθύνη βαραίνει τους προηγούμενους. Και οποιαδήποτε επιτυχία την πιστώνεται πάντα ο ίδιος.
• Όπως επίσης κανόνας είναι ότι δεν υπάρχει διαβεβαίωση ότι κάτι θα γίνει άμεσα (σε χρόνο που είναι κοντά στο παρόν). Τα πάντα ΘΑ γίνουν κάποια στιγμή στο μέλλον, και όπως είπα και παραπάνω, αν δεν γίνονται τώρα θα ευθύνονται οι προηγούμενοι.
• Ξέχασα επίσης ότι ένας καλός πολιτικός ξεχνάει την έννοια της οικογενειακής γιορτής. Πάσχα, Χριστούγεννα, δεκαπενταύγουστο, Εθνικές εορτές οφείλει να οργώνει την Ελλάδα. Εγκαταστάσεις του στρατού ξηράς, της αεροπορίας και του ναυτικού (όπως φρεγάτες), νοσοκομεία,, μοναστήρια, αλλά και χωριά απομακρυσμένα (που τα θυμούνται πάντα αυτές τις 1-2 ημέρες των εορτών).
• Αν βέβαια έχεις την τύχη να κληρονομήσεις και ένα βαρύ όνομα με μερικές γενεές πολιτικών από πίσω (πως το λένε στις διαφημίσεις, «ο παππούς μου έψηνε ψωμιά 50 χρόνια πριν σε αυτόν εδώ το φούρνο»), τότε δε χρειάζεται να κάνεις και πολλά. Απλώς περιμένεις να έρθει η σειρά σου για τη διαδοχή.
• Αν από την άλλη δεν έχεις το κοκαλάκι της νυχτερίδας και δε σε ξέρει κανένας, τότε πρέπει να ξεκινήσεις από τα χαμηλά. Τι εννοώ; Από το σχολείο ακόμα εγγράφεσαι σε νεολαία κόμματος εξουσίας (γιατί αν πας στα άλλα κλάφτα χαράλαμπε που λένε!). Στη συνέχεια περνάς στο πανεπιστήμιο όπου με τους ομοίους σου δίνεις αγώνα για τα ιδανικά του σχήματος που συμμετέχεις. Ιδανικά όπως το που θα γίνει το επόμενο πάρτυ, που θα γίνει η επόμενη εκδρομή (Μύκονο για το καλοκαίρι, σε κάποιο χιονοδρομικό για το χειμώνα). Όταν ο αγώνας σου μέσα από το χώρο του πανεπιστημίου αποφέρει καρπούς, δηλαδή αρκετούς ψήφους στις εκλογές, τότε πας όλος καμάρι στα γραφεία των μεγαλύτερων για να σε έχουν στα υπόψη τους όταν θα κάνουν την επόμενη ανανέωση των ψηφοδελτίων. Τότε ξεκινάμε πάλι από την αρχή.
• Πρόγραμμα δεν πολυχρειάζεται να έχεις. Πιο χρήσιμο θα σου ήταν μια ακολουθία από συμβούλους, image makers κτλ.