Οι παράπλευρες ωφέλειες του αντικαπιταλισμού

Τις προηγούμενες ημέρες στην Αθήνα χτυπούσε η καρδιά του αντικαπιταλισμού και τις αντιπαγκοσμιοποίησης (ή καλύτερα alterglobalization). Το 4ο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ, τώρα και στην πόλη μας! Δυστυχώς εγώ είμαι εκτός από την όλη φάση (και δεν είχα και καμία όρεξη να γίνω εντός), κι έτσι δεν έχω να σας πω πολλά για αυτό καθ’ αυτό το θέμα, μόνο για τις παράπλευρες συνέπειές του.

Από τις 7:00 το πρωί όλα τα κανάλια φρόντισαν να διαδώσουν «τον πανικό του μπάτσου» από τις ενημερωτικές (χμ) εκπομπές τους για τα όσα θα λάμβαναν χώρα στο κέντρο της Αθήνας στη μεγάλη πορεία του 4ου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ. Κάθε φορά σε παρόμοιες περιπτώσεις σκέφτομαι τον Πάνο Σόμπολο – που πολλοί τον ζηλεύουν και τον κοπιάρουν – ο οποίος καλύτερα από τον κάθε εκπρόσωπο τύπου της αστυνομίας (κι αυτό αν το πιστεύεται το λέω χωρίς ίχνος κακίας ή ειρωνείας) φροντίζει να μεταφέρει τις αγωνίες του μέσου αστυνομικού στο ευρύτερο κοινό με εξαιρετικό τρόπο. Μόνο που δεν ξέρω γιατί το κοινό θα πρέπει να έχει τις ίδιες ανησυχίες…


Η οδός βασιλίσσης Σοφίας αλά Vanilla Sky!

Το θέμα είναι πως τα παλικάρια κάνανε πολύ καλά τη δουλειά τους κι έτσι όταν κατέβηκα εγώ στο κέντρο (γύρω στις 4) βρήκα μια έρημη πόλη στα πόδια μου, έτοιμη να μου χαρίσει τη ομορφιά της, που σπάνια μπορεί κανείς να τη θαυμάσει με τόσο άμεσο τρόπο. Όχι μόνο δεν υπήρχαν αγανακτισμένοι οδηγοί στους γύρω δρόμους αλλά ούτε καν πεζοί (ελάχιστοι σαν και του λόγου μου μόνο) έστω κι αν τα περισσότερα καταστήματα στους γύρω δρόμους ήταν ανοιχτά ακόμα.

Αν δεν το έχετε ζήσει δεν μπορείτε να φανταστείτε την ηδονή ενός ανθρώπου που λατρεύει την πόλη αλλά ταλαιπωρείται καθημερινά από την κίνηση, να περπατά αμέριμνος στη μέση της Πανεπιστημίου και της Βασιλίσσης Σοφίας, στην καρδιά της Αθήνας!

Η απόλυτη ηδονή!

Καθώς η ώρα περνούσε, κόσμος άρχισε να γεμίζει τους δρόμους, κόσμος όχι συνηθισμένος, αλλά με παράξενα χρώματα, κι άγνωστους ήχους. Η πορεία είχε τελειώσει κι εκείνοι επέστρεφαν στη βάση τους. Τουρίστες, μα όχι σαν τουρίστες, ήθελες να πιάσεις την κουβέντα με καθέναν από αυτούς (ε, σχεδόν), να τους γνωρίσεις όλους! Τουρίστες που έκαναν εσένα να αισθάνεσαι τουρίστας!

Τελικά νομίζω πως το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ, πέρα και πάνω από όλα τ’ άλλα, είναι μια από τις καλύτερες μορφές εναλλακτικού τουρισμού. Συνδυασμός «συνειδητοποίησης», αντίστασης με ταξίδι, δωρεάν συναυλίες, διασκέδαση. Άσε που αδειάζει όλη η πόλη και μπορείς να την απολαύσεις καλύτερα κι τους ίδιους τους κατοίκους της! Υπέροχο!

Η κυρία της φωτογραφίας πρωπορευόταν της πορείας των

μπλοκ της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (τα κομμουνιστικά

κόμματα που μισούν το ΚΚΕ) με μια σημαία (από ότι κατάλαβα)

από τις παλιές δόξες του ΠΑΣΟΚ με το σύνθημα "Αφοπλισμός,

Ειρήνη, Κοινωνική Δικαιοσύνη"!!!! Cult!

Φρίκαρα όταν είδα δυο μαλακισμένα αναρχοφρικιά (του κώλου αναρχικοί δηλαδή) να προσπαθούν να σπάσουν ένα μικρό φεγγίτη σε μια τράπεζα που δεν τον είχαν καλύψει με λαμαρίνες όπως όλη την υπόλοιπη πρόσοψη. Τι είδους φρικτός εθισμός είναι αυτός; Και γιατί όλοι οι υπόλοιποι καθόμασταν και κοιτάζαμε σα χάνοι;

Ο δρόμος προς το Σύνταγμα! (ούτε μακέτα να ήταν!)

Αργότερα το βράδυ, κατεβαίνοντας την Ερμού με την κοπέλα μου, προσπαθούσαμε να ανακαλύψουμε τη λογική που έκανε τα συγκεκριμένα φρικιά να έχουν κάνει διακρίσεις στο ποιες βιτρίνες είχαν σπάσει στα διάβα τους. Στην αρχή έμοιαζε εύκολο. Πολυεθνικές. Μα μετά από λίγο ήταν αδύνατο να συλλάβουμε το υπερβατικό τους σχέδιο. Γιατί κάποιες πολυεθνικές κι όχι άλλες; Τι ξέρουν παραπάνω άραγε; Οπ, αυτό δεν είναι πολυεθνική! Άρα ποια σκοτεινή συνομωσία να συνδέει όλα αυτά; Σκατά, τι να καταλάβει το φτωχό μου μυαλό!

Και του χρόνου!!!