Από την γειτονιά του κόσμου

Είχα την πρώτη μου επαφή με τους υπολογιστές όταν πήγαινα στη β’ γυμνασίου. Τη χρονιά ’97-’98, αν υπολογίζω σωστά. Αυτό έγινε στο σχολείο, καθώς δεν είχα αγοράσει ακόμα προσωπικό υπολογιστή. Βέβαια με μια καθηγήτρια που ήταν όλο «μη και μη» καταλαβαίνετε ότι ήταν τραυματική. Καλά-καλά έπρεπε να ρωτήσουμε για να ακουμπήσουμε το ποντίκι ή το πληκτρολόγιο. Για ίντερνετ ούτε λόγος (αργότερα στο Λύκειο είχαμε ίντερνετ). Πήγα κι εγώ που λέτε σε μια σχολή υπολογιστών, όπου έκατσα κοντά 3 χρόνια. Εκεί πρωτομπήκα και στον κόσμο του διαδικτύου. Θυμάμαι τότε και αργότερα από τον δικό μου υπολογιστή στο σπίτι ήθελα να επικοινωνήσω με άτομα που βρίσκονταν μακριά. Μέσα από τα chat, κυρίως, μίλησα με άτομα από ολόκληρη την Ελλάδα (όσο μπορώ να είμαι σίγουρος λόγω της ανωνυμίας). Αλλά δε μου έφτανε αυτό. Έμπαινα σε ξένα δωμάτια συζητήσεων για να δω τι λένε οι ξένοι. Άτομα από την Αγγλία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, τις Η.Π.Α., τον Καναδά, τη Λατινική Αμερική την Τουρκία και το Πακιστάν (!), πέρασαν από την οθόνη του υπολογιστή. Μέχρι τη μακρινή Αδελαΐδα έφτασα κάποια στιγμή. Τότε ήταν που σταμάτησα να ασχολούμαι με αυτό το είδος επικοινωνίας (3-4 χρόνια πριν), καθώς ένιωθα πλέον ότι μίλησα με το πιο μακρινό μέρος που μπορούσα. Βέβαια πάντα ήθελα να ταξιδέψω σε όλα αυτά τα μέρη (κυρίως όσον αφορά το εξωτερικό, γιατί στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας που αναφέρω παρακάτω έχω ήδη ταξιδέψει) και αναλωνόμουν σε ψηφιακές διαδρομές στα μακρινά μέρη. Τώρα μέσα από το blog και ειδικότερα μέσα από το sitemeter, που δείχνει στοιχεία για την επισκεψιμότητα, κάθε φορά πάω στη σελίδα που σε πληροφορεί για την περιοχή από την οποία προέρχεται αυτός που κάνει «κλικ» σε αυτά που γράφεις. Δε γνωρίζω την αξιοπιστία όλων αυτών των στατιστικών, αλλά μου αρέσει να ξέρω ότι επικοινωνείς έστω και έμμεσα με άτομα από την άλλη άκρη του κόσμου. Δυστυχώς δεν ξέρω πόσοι από αυτούς τους «ξένους» καταλαβαίνουν ελληνικά, για αυτό θα μου άρεσε αν έβλεπα σχόλια από κάποιους με το μέρος τους δίπλα.

Η παρακάτω λίστα είναι ένα δείγμα από τις τοποθεσίες αυτών που συνδέονται στο “words attack”.

Από την Ελλάδα:

• Αθήνα (η μερίδα του λέοντος)
• Θεσσαλονίκη
• Πάτρα (εγώ κι ένας άλλος)
• Ηράκλειο
• Βόλος
• Ιωάννινα
• Κέρκυρα (τα πατριωτάκια)
• Λάρισα
• Ξάνθη
• Κομοτηνή
• Ν. Έβρος
• Ζάκυνθος
• Άρτα
• Κόρινθος
• Βέροια
• Λακωνία

Από το εξωτερικό:

• Κύπρος
• Αγγλία (Λονδίνο, Λιντς, Μάντσεστερ, Λίβερπουλ)
• Η.Π.Α. (μάλιστα έχουμε και από Τέξας. Κανένας Μπους θα μας διαβάζει!!!)
• Καναδάς
• Γαλλία
• Ιταλία (γράφει μεταξύ άλλων για μια περιοχή που την ονομάζει “Torre del Greco – Campania” στην νότια Ιταλία αν δεν κάνω λάθος. Το «torre» σημαίνει πύργος)
• Ισραήλ
• Γερμανία
• Τουρκία
• Ισπανία (από Καταλωνία, φαντάζομαι οπαδός της Μπαρτσα!)
• Σουηδία
• Νορβηγία (κάνας γνωστός του Σόλιντ θα είναι)
• Βραζιλία
• Πακιστάν! (Ο Μπιν Λάντεν να είναι άραγε;)
• Ιαπωνία (καλά σίγουρα δεν καταλάβαιναν γρι όσοι μπήκαν από εκεί)
• Βέλγιο

Υ.Γ.: τώρα που έγραφα για το εξωτερικό, θυμήθηκα που στο δημοτικό (5^η-6^η τάξη) στο μάθημα των αγγλικών μας έλεγαν να αλληλογραφήσουμε αν θέλαμε με άτομα από το εξωτερικό. Εγώ είχα στείλει σε μια γαλλίδα, αλλά ποτέ δεν απάντησε. Μάλλον, αν είχε λάβει το γράμμα, τα αγγλικά μου θα ήταν τόσο καλά που δε θα κατάλαβε τίποτα (τότε γιατί τώρα τι το έχουμε ολόκληρο lower!).