Ω,ακριβό μου διαδίκτυο…[Ο δρόμος από το Α στο Π]

Προσπαθώ να θυμηθώ, αλλά μάλλον δεν αξίζει τον κόπο. Την τελευταία προεκλογική περίοδο είχα πραγματικά χάσει το μέτρημα, τόσες φορές που είχα ακούσει αυτές τις λέξεις. Τολμώ να πω πως είχα σχεδόν φάει το παραμύθι σε βαθμό τέτοιο ώστε να πιστεύω με μετά την 7η Μαρτίου θα ξυπνούσα σε μια άλλη κοινωνία: “Την Κοινωνία της Πληροφορίας”!

Ωραία φρασούλα, ε; Ιδανική για έναν σημερινό πολιτικό. Που θέλει να τονίσει το σύγχρονο προφίλ του. Και δυστυχώς, όπως τα περισσότερα must των image makers, είναι απλά ένα κενό ευχολόγιο. Ένας ευσεβής πόθος που όσες φορές και να το επαναλάβεις θα ακούγεται αρεστός και δεν θα έχει κανένα κόστος για αυτόν που τον υπόσχεται. Γιατί για να περάσουμε από το Α (Κοινωνία της Αρπαχτής) στο Π (Κοινωνία της Πληροφορίας), έχουμε το μισό και βάλε αλφάβητο μπροστά μας να μάθουμε.

Χαρακτηριστικότατο εγχώριο αρπακτικό είναι ο ΟΤΕ. Για μεγάλο χρονικό διάστημα υπήρξε μάλιστα μοναδικός στο είδος του. Σημάδι αυτής της όχι και τόσο παλιάς εποχής παραμένει η τάση απληστίας που τον χαρακτηρίζει (διάβαζε μονοπωλιακές πρακτικές). Η είσοδός του στη διαδικασία φυσικής επιλογής (διάβαζε ελεύθερο ανταγωνισμό) όχι μόνο δεν ελάττωσε αυτή την τάση αλλά την αύξησε ακόμη περισσότερο. Και αυτό χάρις τη βοήθεια των εκάστοτε κυβερνήσεων της χώρας που τον ανακήρυξαν σε είδος υπό προστασία.

Ο ΟΤΕ λοιπόν, το εθνικό μας αρπακτικό, έχει προσφάτως ανακαλύψει νέο πεδίο δράσης: το γρήγορο ίντερνετ (συνδέσεις ADSL). Πραγματικά τα κατορθώματά του εκεί είναι αξιοζήλευτα!

Συνοπτικά έχουμε:
H χώρα μας βρίσκεται στην τελευταία θέση της Eυρωπαϊκής Eνωσης όσον αφορά τη διείσδυση των ευρυζωνικών συνδέσεων (ούτε ένας στους 100 Eλληνες δεν διαθέτει μόνιμη και ταχεία σύνδεση στο Διαδίκτυο όταν ο μέσος όρος της Eνωσης είναι στο 10%), αλλά στην πρώτη θέση με βάση το μηνιαίο κόστος για τους συνδρομητές.
[Πηγή: Καθημερινή]

Και σα να μην έφτανε αυτό:
Σε όχημα για την ενίσχυση της ήδη προνομιούχου θέσης και των εσόδων του OTE και όχι σε εργαλείο για την αύξηση της διείσδυσης του Διαδικτύου κινδυνεύει να μετατραπεί το σχέδιο για το (φτηνό) φοιτητικό Internet…
Η διυπουργική επιτροπή είχε αρχικώς προσδιορίσει το μηνιαίο συνολικό κόστος για φοιτητική συνδρομή στα 10 ευρώ (μαζί με ΦΠA), χωρίς περιορισμούς στα δεδομένα που μπορούν να «κατεβάσουν» οι χρήστες…
Το μοντέλο που θα εφαρμοστεί προβλέπει ότι το φοιτητικό Internet θα παρέχεται μόνο από τον OTE. Oι φοιτητές θα καταβάλλουν 15 ευρώ μηνιαίως για μια σύνδεση ADSL 512/128, αλλά δεν θα μπορούν να «κατεβάσουν» περισσότερα από πέντε Gb (αντιστοιχούν στη χωρητικότητα ενός DVD). Eπιπλέον, θα επιβαρύνονται με το κόστος για την απόκτηση τηλεφωνικής γραμμής στο όνομά τους γιατί διαφορετικά δεν θα μπορούν να ενεργοποιήσουν την υπηρεσία «φθηνού» φοιτητικού Internet…
[Πηγή: Καθημερινή]

Το ακράδαντο επιχείρημα του ΟΤΕ είναι ότι οι τιμές θα μειωθούν όταν αυξηθούν οι χρήστες. Το πως όμως θα αυξηθούν οι χρήστες αν δεν μειωθούν οι τιμές παραμένει ακόμα ένα αναπάντητο ερώτημα, ανοιχτό σε φιλοσοφικό στοχασμό! Με τέτοια επιχειρήματα (τύπου το αυγό έκανε την κότα ή η κότα το αυγό) οι υπεύθυνοι του ΟΤΕ προσπαθούν να μας πουν με κομψό τρόπο ότι ψάχνουν για μαλάκες! Κοροΐδα δηλαδή, που θα σπεύσουν να αποσβέσουν ένα μεγάλο μέρος του κόστους των επενδύσεων του οργανισμού υπερχρεώνοντας το πορτοφόλι τους αγοράζοντας τις νέες υπηρεσίες του, πριν αυτός αποφασίσει να τις παρέχει σε χαμηλότερη τιμή – συνήθως όταν θα έχουν πια ξεπεραστεί από την εξέλιξη της τεχνολογίας (βλέπε ISDN). Αυτό κι αν είναι business plan για μεγάλες μπάζες, ε;

Και μετά φταίω εγώ που γίνομαι καχύποπτος παύλα απαισιόδοξος παύλα μίζερος παύλα κακοπροαίρετος όταν ακούω για προσπάθειες ενίσχυσης της ελληνικής ανταγωνιστικότητας, για έμφαση στη ποιότητα της εκπαίδευσης, για εκμετάλλευση των δυνατοτήτων της νέας τεχνολογίας και ένα σωρό ακόμα από κενές παπαρολογίες που λέγονται για να λέγονται και να ηχούν ευχάριστα στα ταλαιπωρημένα αυτιά μας. Αχ γιατί δεν πάνε όλοι ομαδικές διακοπές στα βουνά του Αφγανιστάν, να ηρεμίσω κι εγώ καλοκαιριάτικα…