Το πρόβλημα με το τζίνι ή πόσο δίκαιο είναι να αποφασίζει ένας για όλους

«Συνήθως οι κυβερνητικοί κανονισμοί θεωρούν ότι ορισμένοι άνθρωποι έχουν ανώτερη νόηση και υψηλότερο ανάστημα, ότι μπορούμε να τους βρούμε και ότι είναι σοφό να τους επιτρέψουμε να μας διοικούν. Ας αρχίσουμε ξανά να παίρνουμε πρωτοβουλίες αντί να διασπαθιζόμαστε σε μάταιες ελπίδες.»
Τάιμπορ Ρ. Μάτσαν

Θα σας θέσω ένα ερώτημα:
Φανταστείτε πως βρίσκετε στο δρόμο ένα μαγικό λυχνάρι. Το τρίβετε και εμφανίζεται το τζίνι! Είναι ένα ξεχωριστό τζίνι που έχει τη δύναμη να αλλάξει τον κόσμο. Έχει τη δύναμη να εξαφανίσει τις αδικίες και να οικοδομήσει την πιο δίκαια κοινωνία που είναι δυνατόν να υπάρξει. Να πάρει όλους τους ανθρώπους από το χέρι και να τους πάει στην Ουτοπία! Το μόνο που χρειάζεται είναι να το διατάξετε να το κάνει.
Το ερώτημα δεν έχει να κάνει τόσο με την απάντηση που θα δίνατε στην περίπτωση αυτή, με το ναι και το όχι. Έχει να κάνει με το αν πιστεύετε ότι η οποιαδήποτε απάντησή σας κρύβει ή όχι ένα ηθικό πρόβλημα. Πιο συγκεκριμένα με το αν θεωρείτε σωστό κάποιος να αποφασίσει για όλους τους άλλους, ακόμα και αν ήταν βέβαιος πως όλοι θα ωφεληθούν από την απόφασή του αυτή.
Κατά τη γνώμη μου, δεν έχει το δικαίωμα κανένας να αποφασίζει μονομερώς για όλους τους υπόλοιπους ενδιαφερόμενους. Η μόνη σωστή διαδικασία για την πρόοδο της κοινωνίας είναι ο διάλογος και η συναίνεση, όσο δύσκολη και προβληματική κι αν είναι αυτή. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι (στο μέτρο του δυνατού) ότι βαδίζουμε καλά στο μέλλον.
Και επειδή στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν τζίνι και σίγουρες εγγυήσεις έχω σοβαρούς λόγους να πιστεύω πως θα πρέπει να αμφιβάλουμε σοβαρά για αυθεντίες και ομάδες που υπόσχονται ένα καλύτερο μέλλον αρκεί να τις εμπιστευτούμε ή ακόμα χειρότερα προσπαθούν να το προωθήσουν χωρίς καν να μας ρωτήσουν, από όπου κι αν προέρχονται αυτές.


System Intruder