<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d6698326\x26blogName\x3dwords+attack\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dBLUE\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://wordsattack.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3del_GR\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://wordsattack.blogspot.com/\x26vt\x3d-8728063302081268740', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

Γράφουμε•... για να μη σκάσουμε

(Ευχαριστούμε για την κατανόηση!)

 

25.6.05

Κρίση στην Ευρώπη ή στο ξερό μας το κεφάλι;

Το ξέρετε, το ακούσατε, ο κακός χαμός έγινε... Αν και λίγο καθυστερημένα, στην κρίση που ξέσπασε στην Ευρωπαϊκή Ένωση αναφέρομαι με τη μη συμφωνία για το νέο προϋπολογισμό.
Αυτό το αρχίδι ο Μπλερ, θέλησε να βγει από τη γωνιά που τον είχε χώσει ο Γαλλογερμανικός Άξονας (δηλαδή οι δυνάμεις του Καλού για να μη ξεχνιόμαστε), βρίσκοντας ευκαιρία από τα "τρανταχτά λαϊκά ΟΧΙ" στο ευρωσύνταγμα, και να διεκδικήσει τον έλεγχο της Ένωσης με την επιβολή του τρισκατάρατου Αγγλοσαξωνικού μοντέλου.
Αυτή είναι η περίληψη που πιθανώς να έβγαλε ο μέσος πολίτης που θέλησε να παρακολουθήσει τη Σύνοδο Κορυφής και τα όσα την ακολούθησαν στα ΜΜΕ. Όλα μιλούσαν για την αδιαλλαξία του Μπλερ, τη Κρίση που αυτή θα προκαλέσει στην Ένωση, την αβεβαιότητα για το μέλλον της και φυσικά εστίασαν στην Αγροτιά που θα αργοπεθάνει από την περικοπή των επιδοτήσεων.
Πράγματι, οι αγροτικές επιδοτήσεις αποδείχθηκαν ότι ήταν η πέτρα του σκανδάλου. Αν όχι η αιτία, σίγουρα η αφορμή. Μα τι ξεροκεφαλιά κι αυτή των Άγγλων να μη θέλουν να πληρώνουν Γάλλους, Ισπανούς και Πορτογάλους (φυσικά και Έλληνες) αγρότες!
Τυχαία όμως εμένα πήρε το αυτί μου κάποιους αριθμούς (που δημοσιεύθηκαν από το BBC, και φυσικά κανένας έλληνας δημοσιογράφος παύλα ευαισθητοποιημένος πολίτης παύλα συμπαραστάτης του λαού παύλα εχθρός της εξουσίας ανέφερε). Αυτοί οι αριθμοί αφορούσαν τα χρήματα που ξοδεύονται με το σημερινό προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και να τι συμπεράσματα έβγαλα:
1. Θέλουμε μια Ευρώπη ανταγωνιστική στην οικονομία και με έμφαση στην καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες: ξοδεύουμε 4% στην έρευνα και την ανάπτυξη!
2. Θέλουμε μια Ευρώπη με ισχυρή φωνή στην εξωτερική πολιτική: ξοδεύουμε για αυτή το 8%!
3. Θέλουμε μια Ευρώπη κοντά στους πολίτες, που θα τους επιτρέπει να γνωρίζουν και να συμμετέχουν στις αποφάσεις που λαμβάνονται. Ξοδεύουμε σε λειτουργικά έξοδα το 6%!
4. Πληρώνουμε για τις αγροτικές επιδοτήσεις το 46% του προϋπολογισμού της Ένωσης, το οποίο πηγαίνει μόλις στο 5% του Ευρωπαϊκού πληθυσμού! Και όλα αυτά για να στηρίξουμε τους αγρότες μας και να έχουμε καλύτερα προϊόντα και φθηνότερα.
Έχει βελτιωθεί άραγε η ποιότητα των αγροτικών προϊόντων τα τελευταία 10 χρόνια; Η γιαγιά μου λέει όχι. Έχουν γίνει πιο φθηνά; Πάλι η γιαγιά μου λέει όχι.
Παρόλα αυτά το αρχίδι ο Μπλερ και η αδιαλαξία του μας φταίνε...

16.6.05

Τι είναι Ειρωνεία; (ειδησιογραφικός ορισμός)

Ειρωνεία = Η πιο ευχάριστη διεθνή είδηση που άκουσα εδώ και πολύ καιρό να προέρχεται από το "σατανικό" δύδιμο Μπους και Μπλερ και να δεν ήταν η αναγγελία του θανάτου τους...

(Αναφέρομαι στη διαγραφή των χρεών των 18 φτωχότερων χωρών του πλανήτη από τους διεθνείς πιστοτικούς οργανισμούς από την ομάδα των 8 πλουσιότερων χωρών του πλανήτη (G8) - κάτι που ζητούσαν εδώ και πολλά χρόνια οι χώρες αυτές, ανθρωπιστικές οργανώσεις και το "κίνημα" της αντι - (alter) - παγκοσμιοποίησης...)

13.6.05

Rockwave Festival

Τι άλλο πήρε το μάτι μου αυτές τις μέρες. Το πρόγραμμα του Rockwave festival, που από ότι μπορεί να δει κανείς παρακάτω μεγάλωσε από το προηγούμενο που είχα δώσει στο μπλογκ πριν καιρό. Λοιπόν:

· Παρασκευή 24 Ιουνίου : Marilyn Manson, Garbage, Matisse

· Σάββατο 25 Ιουνίου : Black Sabbath, Velvet Revolver, Black Label Society, Wastefall

· Κυριακή 26 Ιουνίου: Moby, Sonic Youth, Secret Machines, British Sea Power, Sigmatropic

· Παρασκευή 8 Ιουλίου: Slayer, Accept, Candlemass, Dismember, Order Of The Ebon Hand

· Σάββατο 9 Ιουλίου: Twisted Sister, Dio, Anthrax, Katatonia, Zyklon, Ολέθριο Ρήγμα

Οι Matisse, Wastefall, Sigmatropic είναι ελληνικά συγκροτήματα. Οι τιμές των εισιτηρίων είναι 45 ευρώ (προπώληση), 50 ευρώ στο ταμείο και 130 για το τριήμερο. Η δεύτερη ημέρα έχει εισιτήριο 60 ευρώ.

Χαρωπά τα δύο μου χέρια τα χτυπώ

Τελείωσε και αυτή η ιστορία με τη ψήφο εμπιστοσύνης, που έκανε ορισμένους να βρίζουν που έχασαν το σαββατοκύριακό τους από το πουθενά. Συγκεκριμένα λέω για τους δημοσιογράφους του πολιτικού ρεπορτάζ οι οποίοι θα τα είχαν με την τύχη τους που τρεις μέρες τώρα ήταν στην τσίτα. Πάντως αυτοί που έχουν χάσει κάθε σοβαρότητα είναι όσοι γράφουν σε εφημερίδες. Χαρακτηριστικά αναφέρω μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα, που περνιέται και για σοβαρή, μετράει τρεις μέρες τώρα τα χειροκροτήματα που έπεσαν από κάθε παράταξη!!! Νικητής αναδείχτηκε ο Παπανδρέου με 22 έναντι 10 την πρώτη μέρα και 26 έναντι 25 χτες!!! Μπράβο κύριοι συνεχίστε την πολύ καλή και σοβαρή σας δουλειά.

Διάβασα στη Athens Voice:

"Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια δεν επηρεάζουν τα παιδιά. Αν π.χ. το Pacman είχε επηρεάσει τη γενιά μας, θα ήμαστε σε μια σκοτεινή αίθουσα και θα χοροπηδούσαμε πάνω κάτω, δεξιά αριστερά, μασουλώντας μαγικά χαπάκια και ακούγοντας μια επαναλαμβανόμενη μουσική."
(Από συνέντευξη του Kristian Wilson της Nintendo Inc το 1989, λίγο πριν από την εμφάνιση του rave, της techno και του ecstasy)

... και προβληματίστηκα. Δεν είμαι από αυτούς που υποστηρίζουν τις παπαρολογίες περί καταστροφικών συνεπειών των βιντεοπαιχνιδιών στην ψυχολογία των παιδιών αλλά...

... δεν είναι λιγάκι παράξενο που όλοι θα επιθυμούσαμε πριν γνωρίσουμε κάποιον... να πατήσουμε δεξί κλικ πάνω του για να ρίξουμε μια ματιά στα stats του;;;

9.6.05

Λίγα λόγια για τα πολιτικά των ημερών

Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες ημέρες για τις συζητήσεις που έγιναν στη βουλή, για την τριήμερη συζήτηση που ακολουθεί για την πορεία της κυβέρνησης, καθώς και τη ψήφο εμπιστοσύνης που θα πάρει μετά. Αυτές τις μέρες στο ποδοσφαιρικό γήπεδο που λέγεται βουλή θα γίνουμε μάρτυρες του αγώνα μεταξύ των δύο πολιτικών αρχηγών με φόντο την κατάκτηση του κυπέλλου, που στην προκειμένη περίπτωση είναι η ψήφος του ελληνικού λαού. Οι μεν θα τα ρίξουν στους δε, οι τωρινοί στους προηγούμενους, οι προηγούμενοι στους πιο προηγούμενους και οι πιο προηγούμενοι στον Κολοκοτρώνη. Οι από κάτω βέβαια βουλευτές θα ζητωκραυγάζουν κάθε φορά που ο ένας πολιτικός αρχηγός «θα την πει» στον άλλο. Και στο τέλος θα έχουμε και την ολοκλήρωση του αγώνα με την ψήφο εμπιστοσύνης που πρέπει να πάρει η κυβέρνηση από την απόλυτη πλειοψηφία της βουλής, κάτι σαν την ολοκλήρωση ενός αγώνα με στημένο διαιτητή. Όλο αυτό το σκηνικό με την ψήφο εμπιστοσύνης θα είχε κάποιο νόημα αν είχαμε και κάποιο εκλογικό σύστημα στο οποίο δε θα έπαιρνε τέτοια ενίσχυση το πρώτο κόμμα. Τώρα μπορεί να κάνει ότι αυτό θέλει και να μη δίνει το λογαριασμό σε κανέναν. Βέβαια θα πει κάποιος να γυρίσουμε δηλαδή σε απλή αναλογική και να δημιουργήσουμε αδύνατες κυβερνήσεις που θα πέφτουν η μια πίσω από την άλλη, δημιουργώντας αστάθεια στη χώρα; Και αυτό σωστό είναι. Ίσως βέβαια το πιο σωστό είναι να αλλάξουν τα μυαλά όλων αυτών που ασχολούνται με την πολιτική, γιατί αυτή η εικόνα που παρουσιάζει η βουλή δεν κολακεύει τη δημοκρατία μας. Δεν είναι σοβαρό όλοι οι βουλευτές να σηκώνονται να χειροκροτούν με το παραμικρό τον αρχηγό, ούτε είναι σοβαρό να μην εκφράζουν στη βουλή κάποια διαφωνία σε σχέση με τη γραμμή του κόμματος (εκτός μερικών οι οποίοι είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού), γιατί έτσι μάλλον κερδίζουν επάξια τον χαρακτηρισμό του πρόβατου. Και δε νομίζω ότι ο κάθε ένας από εμάς θα ήθελε πρόβατα ως αντιπροσώπους στη βουλή, αλλά κάποιους οι οποίοι για να υποστηρίξουν τα συμφέροντά μας δε θα δίσταζαν να πάνε κόντρα ακόμα και στο κόμμα τους, χωρίς να φοβούνται ότι θα γίνουν το μαύρο πρόβατο που θα βγει έξω από το κοπάδι. Αλλά ίσως η απάντηση σε όλο αυτό βρίσκεται στη λέξη της προηγούμενης πρότασης, τη λέξη «κόμμα». Ο καθένας από όλους αυτούς, και βάζω και τους 300 μέσα, φοβάται τη διαφοροποίηση, φοβάται ότι έτσι δε θα γίνει αρεστός στον αρχηγό, φοβάται ότι έτσι θα χάσει τη θέση του στη σειρά για την κουτάλα, για την ανέλιξη στους κομματικούς μηχανισμούς. Αλλά σαν πολύ δεν αμπελοφιλοσόφισα, αρχίζει και ο μητσιχώστας…

6.6.05

read print ή αλλιώς τσάμπα βιβλιοθήκη

Από σήμερα στα links της μπάρας στα δεξιά έχει προστεθεί και ένα ακόμα, αυτό του read print. Πρόκειται για μια παράθεση βιογραφικών στοιχείων αρκετών συγγραφέων και αρκετών βιβλιών, άμεσα διαθέσιμων για ανάγνωση. Προσφάτως καταχωρημένα βιβλία είναι η "φάρμα των ζώων", "1984", "Άμλετ", "Πήτερ Παν" και άλλα. Βέβαια η λεπτομέρεια είναι ότι η τοποθεσία είναι στα αγγλικά, αλλά και έτσι αξίζει.

3.6.05

Το Ποντίκι

"Το Ποντίκι" αλλάζει χέρια. Ο μέχρι τώρα ιδιοκτήτης Παπαϊωάννου ενημέρωσε όλους όσους εργάζονταν στην εφημερίδα ότι νέοι ιδιοκτήτες είναι οι Δελατόλας και Μπενέκος και οι δύο πρώην στελέχη του "Έθνος" . Ο κ. Παπαϊωάννου δήλωσε ότι λόγοι κυρίως οικονομικοί τον οδήγησαν σε αυτή του την ενέργεια. Σχετικό άρθρο στο link .
Από την πλευρά μουελπίζω ότι δε θα χαλάσει η εικόνα και το στυλ της εφημερίδας που μέχρι τώρα είμαστε φανατικοί αναγνώστες.

Επιστροφή

Βρέθηκα στη Σύρο με τη σχολή την προηγούμενη εβδομάδα και μέχρι να ξαναπροσαρμοστώ μου πήρε περίπου μια ακόμα εβδομάδα! Πολύ ωραίο μέρος η Σύρος γιατί όπως κατάλαβα αποτελεί και μια γαυροφωλιά στη μέση του Αιγαίου! Το κακό είναι βέβαια ότι η υψηλότερη σκιά που δημιουργείται είναι αυτή από το θυμάρι, με αποτέλεσμα να κατακαούμε αφού γυρίζαμε στα κατσάβραχα όλη μέρα σα μαλάκες. Στο τέλος ήμασταν λες και δουλεύαμε σε οικοδομή για μέρες (με το κλασικό μαύρισμα στη γραμμή της φανέλας). Πολύ μικρό νησί και με πολλές μικρές αποκομμένες παραλίες (ενδιαφέρον στοιχείο για τσιλιμπουρδίσματα δίπλα από το κύμα!). Η πόλη αρκετά καλά διατηρημένη και κυρίως καθαρή. Μας την ψιλοχάλασε βέβαια το ξενοδοχείο αλλά δε λες πάλι καλά που πήγαμε αφού η εκδρομή ήταν στον αέρα γιατί δε μπορούσαν να συμπληρωθούν τα απαιτούμενα λεφτά (προς Μαριέτα: δώσε λεφτά στους γεωλόγους να κάνουν εκδρομές). Όσο για το όνομα που αφήσαμε στο νησί, πηγαίνετε και ρωτήστε όποιον θέλετε για το γεωλογικό και θα σας απαντήσει. Όλο το νησί είχε μάθει για την παρουσία μας! Πάντως τίποτα δεν συγκρίνετε με τα νησιά του Ιονίου, που φυσικά είναι και καταπράσινα και έχουν και μεγαλύτερες παραλίες (και καλύτερες). Άντε χάρη στη σχολή ανοίγουμε ένα καινούριο κεφάλαιο στο blog, αυτό της κριτικής ταξιδιωτικών προορισμών…